DRC – Een land met toekomst

De Democratische Republiek Congo: een land met toekomst

Sinds zijn oprichting is de Kamer van Koophandel CBL-ACP (Chamber of Commerce, Industry and Agriculture Belgium-Luxembourg-Africa-Caribbean-Pacific) een bevoorrechte getuige, zo niet dé barometer van de evolutie van de economische en politieke relaties tussen de Democratische Republiek Congo en België geweest en is dat nog steeds het geval. Dit is de reden waarom ik de kans heb gegrepen gebruik te maken van dit forum van de CBL-ACP, om met uw leden en alle lezers van dit tijdschrift mijn reflexie te delen over de recente evolutie en de economische en politieke vooruitzichten van mijn land, de Democratische Republiek Congo.

Om de huidige evolutie van de Democratische Republiek Congo te begrijpen, mag men nooit de leidraad van zijn recente geschiedenis uit het oog verliezen, het betreft de strijd die de President van de Republiek, Joseph Kabila Kabanga levert om vrede terug te brengen in ons land.

Het is een stichtende daad die heeft toegelaten de politieke instellingen te herenigen, onze jonge democratie te implementeren en de basis te leggen voor de heropbouw van de nationale economie.

EVOLUTIE VAN DE BELANGRIJKSTE MACRO-ECONOMISCHE AANKNOPINGSPUNTEN

De recente politieke en economische evolutie van mijn land werd gekenschetst door de terugkeer van de democratische instellingen en het lanceren van het programma van de 5 voorrangswerven gewijd aan de heropbouw van de infrastructuren (wegen, spoor, bruggen), het scheppen van nieuwe arbeidsplaatsen, de scholing (de heropbouw van scholen, universiteiten en hoger onderwijs), het Water, de Elektriciteit en de Gezondheidszorg.

Om deze uitdaging aan te gaan heeft men eerst de funderingen van de nationale economie moeten herstellen: de munt beheersen, de hollende inflatie beheersen, zodat we heden stap voor stap, dankzij een strikte budgetaire politiek, een inflatiecijfer kennen van minder dan 2% (1.674), te vergelijken met de cijfers van enkele jaren geleden: 511% in 2000 en 135% in 2001!

Een ander belangrijk element, de beperking van de buitenlandse schuld, dankzij de voltooiing van het HIPC programma, de schuld werd verminderd van 13,705 miljard USD in 2009 naar 4,073 miljard USD in 2010. De practisch permanente stabiliteit van de Congolese Frank ten opzichte van de Amerikaanse dollar valt ook op te merken (vandaag is een dollar 1.953 Congolese Frank waard), evenals de groei van BBP, die tussen 2010 en 2015 op 7,7% is gebleven. Vandaag, terwijl de gemiddelde groei van de Afrikaanse landen zich zou moeten ” situeren aan 3,7% in 2016″, bevindtdeze van de DRC zich aan 6,9% , ondanks de permanente zakking van de prijzen van zijn voornaamste grondstoffen.

HET ZAKELIJKE KLIMAAT

Onder het leadership van President Joseph Kabila, is de verbetering van het zakelijk klimaat, sinds meerdere jaren, een van de grootste uitdagingen van de regering van Eerste Minister Augustin Matata. Bijvoorbeeld: het Wetboek van de investeringen garandeert een gelijke behandeling van de nationale en buitenlandse investeerders, vereenvoudigt de goedkeuringsprocedure, verbiedt nationalisatie of onteigening en laat de transfer van een land naar een ander toe.

Om nog meer openheid te waarborgen, is ons land lid geworden van een hele reeks internationale organen,erkend voor hun bekwaamheid op het vlak van de zaken, zoals: MIGA (Multinational Investment Guarantee Agency), een agentschap van de Wereldbank, OHADA (Organisation pour l’harmonisation en Afrique du droit des Affaires), enz.

Bilaterale overeenkomsten over wederzijdse bescherming werden eveneens ondertekend, in het bijzonder met België, en voor de mijn sector en de bosontginning heeft de DRC zich aangesloten bij het Initiatief voor de transparantie van de extractieve bedrijven …

TOEKOMSTPERSPECTIEVEN

Vandaag is de groei van de Democratische Republiek Congo vertraagd door de gevolgen van de wereldcrisis, die op wereldschaal zijn schadelijke gevolgen doet voelen.

Ondanks alles en rekening houdend met de internationale context, kunnen we beschouwen dat de DRC er zich eigenlijk goed doorheen slaat en het belangrijkste deel van zijn verworvenheden heeft kunnen vrijwaren. Maar, ervan bewust dat de funderingen broos zijn en voornamelijk berusten op de export van grondstoffen, wenst de regering zijn fiscale grondslag uit te breiden door de ontwikkeling van andere sectoren zoals de landbouw.

Dit verlangen steunt op ontwijlbare troeven: goede weersomstandigheden, 80 miljoen hectaren beschikbaar akkerland, een markt met bijna 80 miljoen inwoners, zonder de landen te rekenen van de sub-regio. De oprichting van het Agro-Industrieel park van Bukanga-Lonzo en andere toekomstige proef-projecten, gaan ook in de richting van deze valorisatiepolitiek op het vlak van de landbouw.

Bovendien, op meer algemeen vlak, heeft de Democratische Republiek Congo zich uitgerust met een nationaal strategisch ontwikkelingsplan, een echte routekaart, die een globale dynamische strategie verpersoonlijkt, een duidelijke en leesbare toekomstwetenschap, om het land op een ontwikkelingstraject te plaatsen op lange termijn en dat steunt op een waar en formeel uitgedrukt verlangen van het Congolees Staatshoofd, die het land naar zijn ontplooing wil leiden tegen 2030.

Tenslotte, ondanks het horten en stoten die de Democratische Republiek Congo heeft gekend en de politieke en economische ups en downs, heeft ze reeds belangrijke bakens geplaatst voor haar hernieuwing. Het land is terug op weg naar de groei en de economie trekt meer en meer investeerders aan uit verscheidene horizonten.

Op politiek vlak bestaan er onzekerheden, de economie is inderdaad vertraagd, dat is de waarheid, maar de Republiek behoudt haar dynamisme en het hele Congolese volk blijft in grote meerderheid geloven in een grote en sterke overtuiging: de vrede handhaven koste wat het kost …