Het leven vandaag lijkt zodanig gemonopoliseerd door de COVID-19 problematiek, dat men zich kan afvragen of een normalisatie van de toestand nog wel realistisch is. Als je de stormvloed aan officiële berichten, experten oekazes en persartikels over de pandemie in kaart brengt, zou je alvast denken van niet.
Nochtans zijn andere thema’s, of ze nu in de politieke, economische of sociale sfeer liggen, niet van de aardbodem verdwenen. Hoewel ze tijdelijk overschaduwd worden door het corona-effect, dreigen deze thema’s op elk moment terug de kop op te steken en ons op diverse manieren te verrassen. De evolutie van de dagelijkse realiteit voor onze leden binnen de ACP ontsnapt niet aan die regel. Op middellange termijn is het negeren van de dagelijkse realiteit zeker niet zonder gevaar voor eigen scha en schande, want de thema’s verschuiven ondertussen van de marge naar het centrum. Wat Afrika betreft: een gezamenlijk verleden opgebouwd over meer dan een eeuw heeft ons lotsverbonden gemaakt – of we dat nu willen of niet – en het is dan ook samen dat we best gewapend zijn, om de uitdagingen van de toekomst aan te pakken.
Informatie is dus vandaag meer dan ooit essentieel en onze Kamer, alomtegenwoordig in de geografische zone waarvan ze het voorwerp is, vormt voor de leden in dat opzicht een onmiskenbaar en noodzakelijk instrument. Maar er is meer: zoals Jean-Paul Delfino het ooit (bijna) verwoordde: “zakendoen is vooruitzien” en vooruitzien betekent noodzakelijkerwijze korter op de bal spelen dan anderen.
Tot zover de inleiding op de oefening, waar we ons met dit nummer aan wagen, vertrekkend vanuit twee bijzondere landen: Ethiopië en Rwanda. Ieder op zijn manier zijn deze landen een omweg best waard. In het verleden zo verschillend delen ze momenteel een opbouwende visie over hun toekomst, gebaseerd op hun tegenslagen en hun successen uit het verleden, en plannen ze vanaf vandaag het Afrika van morgen.
c Ethiopië doet denken aan het Zuid-China van dertig jaar geleden. Goedkope handarbeiders uit het platteland vinden er gemakkelijk hun weg naartoe en ondersteund door de overheid krijgt de fabrieksindustrie, zoals bvb de textielsector, er volop kansen om zich te ontwikkelen. Het land wordt gezien als de nieuwe werkplaats van de wereld en Chinese bedrijven hebben er een aantal productie eenheden naar gedelokaliseerd.
c Rwanda van de andere kant staat hoog op de lijst van best scorende landen qua economische gezondheid, heeft een prima palmares in corruptie bestrijding en geniet een stevige reputatie voor wat betreft politieke stabiliteit.
Geen wonder dat het goed in de markt ligt bij buitenlandse investeerders. Het beste bewijs daarvan: een van de grootste autoconstructeurs heeft in Kigali een autoassemblage fabriek geopend.
Tot daar slechts enkele voorbeelden, maar het is duidelijk dat andere ACP regio’s de toekomst plannen geïnspireerd door hun verleden. Voor de economische operatoren, die wij zijn, is het belangrijk de veranderingen te onderkennen en vooral de opportuniteiten ervan te grijpen voordat anderen dat doen. En zelfs als inbreken in deze markten altijd een uitdaging blijft, denk dan aan het axioma: ondernemen impliceert risico’s nemen. De wereld is dus aan de dromers en de durvers. Laat ons dan ook onze hoofden in de wolken steken, maar beide voeten stevig op de grond, en bevrijd ons van de zero risico tirannie!
Guy BULTYNCK
Chairman CBL-ACP
